Het holistisch gebeuren binnen de zorgsector is de laatste jaren wat op de achtergrond geraakt "Onderzoek wijst uit dat we heel erg bezig zijn met het handelen en dan vooral volgens protocol. Protocollen zijn echter nooit patiëntgericht of holistisch, maar handelingsgericht" (Nursing, mei 2015). 

Van handelingsgericht naar holistisch

Het holistisch gebeuren binnen de zorgsector is de laatste jaren wat op de achtergrond geraakt "Onderzoek wijst uit dat we heel erg bezig zijn met het handelen en dan vooral volgens protocol. Protocollen zijn echter nooit patiëntgericht of holistisch, maar handelingsgericht" (Nursing, mei 2015). Wat ik zelf persoonlijk wat mis in dit artikel omtrent het "nieuwe klinisch redeneren" is dat we de verpleegkundige als zorgregisseur nog centraler mogen zetten. Het gaat vaak over "de patiënt" en de "beleving van de patiënt", maar het is wel telkens de verpleegkundige die het scenario mag schrijven, die de klus mag klaren! Wordt het niet stilaan tijd dat de verpleegkundige krachtiger opstaat en zich zelf wat meer in de schijnwerpers zet? Gevoelens en belevingen zijn momenteel 'hot', ook de verpleegkundige heeft deze op zak. Voor mij wordt het stilaan tijd dat het zwaartepunt meer samenvalt (of zelfs overhelt) met (naar) de verpleegkundige. We hoeven inderdaad te beschikken over een degelijke kennis van zaken. Toch vind ik dat de persoonlijkheid van de verpleegkundige meer mag worden ingezet. Creatief zijn leer je niet in boeken of zittend op een stoel!